Lotus T125, znany także jako Lotus Exos – samochód produkcji Lotus Cars, stylizowany na samochód Formuły 1, zaprezentowany w 2010, a produkowany w 2011 roku. Samochód jest napędzany silnikiem Cosworth 3,5 l o mocy 650 KM. W przeciwieństwie do samochodu Formuły 1 Lotus T125 został wyposażony w zwykły rozrusznik, w związku z czym do uruchomienia silnika nie są potrzebni mechanicy. Nadwozie monocoque wykonane zostało z włókien węglowych, a przedni i tylny spojler zostały wyprodukowane w zgodzie z regulaminem Formuły 1 na rok 2009. Układy: hamulcowy, wydechowy, kierowniczy oraz zawieszenie także zostały wykonane na wzór samochodu Formuły 1. Wyprodukowano 25 egzemplarzy modelu, a cena za sztukę to 650 000 funtów. Producent utrzymuje, że silnik jest w stanie osiągnąć bez remontu przebieg 4500 km. Z myślą o posiadaczach tego modelu powstała specjalna seria wyścigów, a szkoleniem ich umiejętności zajmą się m.in. Mika Häkkinen i Jarno Trulli.
Tor Valencia Street, czyli nieistniejący już obiekt wyścigowy w mieście Walencja, pięciokrotnie gościł wyścig Formuły 1 pod szyldem GP Europy. Pobliskie drogi portu morskiego w Walencji, zostały zamienione w skomplikowany 5,5-kilometrowy tor wyścigowy. Liczy on sobie dwadzieścia pięć zakrętów – czternaście w prawo i jedenaście w lewo. Jednym z najbardziej malowniczych zakrętów jest nawrót połączony z krótką prostą na moście, to bardzo widowiskowe miejsce, ponieważ samochody przejeżdżają nad wodą. Skomplikowane zakręty, wąskie publiczne drogi i port jachtowy. To wszystko sprawia, że tor uliczny w Walencji wygląda na połączenie GP Monako z obiektem na sztucznej wyspie Yas Marina w Abu Zabi.
Pętla nosząca dumną nazwę Circuit of the Americas - w skrócie COTA - to nowoczesny obiekt położony w Austin w stanie Texas w USA, który został zbudowany specjalnie z myślą o wyścigach najwyższego stopnia: mistrzostwach świata Formuły 1, długodystansowych mistrzostwach świata World Endurance Championship czy północnoamerykańskim pucharze SportsCar Championship. Plus dziesiątki lokalnych mistrzostw, imprez dla osób chcących podnosić swoje umiejętności za kierownicą oraz koncertów i innych wydarzeń kulturalnych. Tor o długości 5,5 kilometra otworzono jesienią 2012 roku po niespełna dwóch latach budowy, która pochłonęła około 400 milionów dolarów z prywatnych środków. Niecały miesiąc po otwarciu rozegrano tu Grand Prix USA, dla którego wcześniej domem było słynne Indianapolis (w trakcie ośmiu sezonów aż pięć razy na COTA wygrywał Lewis Hamilton). Znaki rozpoznawcze: dwadzieścia zakrętów, biegnąca pod 40-metrową górkę i zakończona ostrym zakrętem prosta startowa, sekcja zakrętów od trzeciego do szóstego wzorowana na brytyjskim Silverstone oraz wieża widokowa o wysokości ponad 76 metrów. Każdego roku tor odwiedza od 800 tysięcy do 1,2 miliona osób.
Tor Autodromo Jose Carlos Pace, znany powszechnie jako Interlagos, to wyścigowe centrum Brazylii i Ameryki Łacińskiej. Pętla położona w okolicy Sao Paulo mierzy obecnie 4,3 kilometra długości i liczy 15 zakrętów (ostatnia modernizacja miała miejsce w latach 2014-2016), ale w swoich początkach wiła się przez blisko osiem kilometrów i 26 zakrętów. Budowę pierwszego w kraju, stałego toru wyścigowego rozpoczęto tu w 1938 roku i ukończono w połowie 1940 roku, a jego pierwsza nazwa wzięła się od położonych w sąsiedztwie jezior: "inter lagos" po portugalsku to dosłownie "między jeziorami". W połowie lat osiemdziesiątych patronem toru został Jose Carlos Pace (m.in. 72 starty w Formule 1, w tym jedna wygrana, na Interlagos właśnie), brazylijski kierowca wyścigowy, który zginął w wypadku lotniczym w 1977 roku. Od 1972 roku na Interlagos z przerwami odbywa się grand prix Formuły 1, a tor jest również miejscem rywalizacji w ramach długodystansowych mistrzostw świata World Endurance Championship oraz wielu pucharów o zasięgu lokalnym, w tym motocyklowych. Cztery razy w Formule 1 wygrywał tu Michael Schumacher, trzy razy Sebastian Vettel. Po dwa razy wygrywali trzej brazylijscy kierowcy: Emerson Fittipaldi, Ayrton Senna i Felipe Massa.
Autodromo Internacional do Algarve w Portimao to bardzo młody, otworzony w 2008 roku tor wyścigowy w Portugalii. Pętla jest częścią większego, pachnącego benzyną parku rozrywki, goszczącego takie serie wyścigowe, jak Le Mans Series, GP2 Series, A1 Grand Prix, GT3 European Championship oraz World Touring Car Championship i zapewniającego odwiedzającym wiele innych atrakcji (m.in. tor dla gokartów, tory dla samochodów terenowych oraz brak jakichkolwiek limitów jeśli chodzi o poziom głośności przez całą dobę). Pętla stała się powszechnie znana pod koniec 2016 roku, w którym odwiedził ją program "The Grand Tour" byłych prowadzących słynne "Top Gear". W jego pierwszym odcinku właśnie na Algarve starła się wielka trójka najszybszych i najbardziej zaawansowanych, hybrydowych super samochodów tamtych czasów: LaFerrari, McLaren P1 oraz Porsche 918 Spyder. AIA pozwala na rozgrywanie zawodów w jednej z 32 konfiguracji toru o długości od 3,47 do 4,68 kilometra z maksymalnie 16 zakrętami, spadkami poziomów dochodzącymi do 12% i wzniesieniami przekraczającymi 6%. Najszybsze samochody przekraczają tu prędkość 350 kilometrów na godzinę.
Kyalami – tor wyścigowy w RPA nieopodal Johannesburga mierzący 4,261 km długości. Wybudowany w 1961 roku obiekt, był miejscem rozgrywania wielu pamiętnych wyścigów. Tor został przebudowany we wczesnych latach 1990, co niestety wpłynęło na jego majestatyczność i późniejsze odejście królowej serii - Formuły 1. Obecnie na Kyalami rozgrywane są zawody takich serii wyścigowych jak GT3, WEC czy motocyklowe Superbike.Tor słynie z wielu spektakularnych i mrożących krew w żyłach incydentów. Jednym z najsłynniejszych jest wypadek z udziałem Toma Pryce'a. W czasie wyścigu kierowca Renzo Zorzi wycofał się z powodu wycieku paliwa z bolidu, co spowodowało mały, ale szkodliwy pożar. Bolid Zorziego zatrzymał się tuż za niewidocznym grzbietem wzgórza, ale dwóch porządkowych bez zgody władz zdecydowało się przejść na drugą stronę, aby ugasić ogień. W tym momencie pojawiły się pojazdy Pryce'a i Hansa-Joachima Stucka jadąc jeden obok drugiego. Bolid Stuck'a ominął obu porządkowych, jednakże Pryce nie mógł ominąć 19-letniego Jansena Van Vuurena. Wjechał w niego z pełną prędkością i rozerwał młodego porządkowego, zabijając go na miejscu. Gaśnica trzymana przez Van Vuurena uderzyła Pryce'a w głowę zabijając zdolnego kierowcę. Pojazd Pryce'a wyeliminował też z wyścigu Jacques'a Laffite.
Bahrain International Circuit to obiekt otworzony w 2004 roku w liczącym tylko kilkaset kilometrów kwadratowych powierzchni Królestwie Bahrajnu. W tym samym roku otoczona pustynią Sakhir pętla, mierząca około 5,4 kilometra długości, gościła pierwszy wyścig Formuły 1 na Bliskim Wschodzie, a w 2012 roku stała się częścią długodystansowych mistrzostw świata (World Endurance Championship). W roku 2014 odbyło się tutaj pierwsze grand prix Formuły 1 pod osłoną nocy, przy sztucznym świetle. Tor wyścigowy pozwala na organizowanie wyścigów w pięciu różnych konfiguracjach, z których najdłuższa ma prawie 6,3 kilometra długości (Formuła 1 skorzystała z tej konfiguracji w 2010 roku z okazji swojego 60-lecia), a oprócz F1 i WEC gości regularnie lub z przerwami Formułę 2, GP2 Series, V8 Supercars oraz wiele pucharów lokalnych i gwarantuje różnego rodzaju rozrywki, jak przejażdżki w ekstremalnych modelach Radicala i ujarzmianie dragstera.
W Oyama-cho w Prefekturze Shizuoka, 65 km na zachód od Jokohamy zlokalizowany jest jeden z najsłynniejszych torów wyścigowych na świecie. Nazwa obiektu wzięła się od jego położenia, bowiem znajduje się on w pobliżu majestatycznej góry o genezie wulkanicznej - Fudżi. Tor słynny także z bardzo długiej prostej start-meta, na końcu której prędkość bolidów F1 dochodzi do 320 kilometrów na godzinę. Tor przeszedł do legendy z powodu wypadku, podczas którego śmierć poniosło dwoje kibiców. Miało to miejsce w 1977 roku, w incydencie uczestniczył Jilles Villeneuve oraz Ronnie Peterson. Obecnie tor jest własnością koncernu Toyota i odbywają się na nim wyścigi Formuły Nippon oraz serii Super GT.
